Zespół pałacowo-parkowy w Chlewiskach

Pałac w Chlewiskach to jedna z najstarszych rezydencji ziemiańskich w Polsce. Na przestrzeni wieków znajdował się on w rękach znanych rodów: Duninów, Odrowążów-Chlewickich, Podkańskich, Sołtyków, Platerów. Kolejni właściciele nadawali zamkowi coraz to nowy wygląd. Tym oto sposobem pierwotny dwór zmienił się w zamek, a zamek w pałac, który możemy oglądać i podziwiać do dziś. Pierwszym z sześciu znamienitych rodów władających Chlewiskami byli Duninowie herbu Łabędź. Starosta Piotr Dunin ze Skrzynna najpierw wybudował w Chlewiskach kościół (1121 r.), a kilka lat później (1135 r.), na usypanym w tym celu wzgórzu, dwór obronny. Duninowie władali rezydencją aż do połowy XIV w, wtedy dwór znalazł się w rękach jednego z najznakomitszych rodów rycerskich, Odrowążów. Odrowążowie, którzy wkrótce przybrali od osady nazwisko Chlewiccy, przekształcili dwór w zamek rycerski. W ich rękach majątek pozostawał do 1661 roku. W XVIII wieku właścicielami zamku zostali Józef i Aleksander Podkański. W tym okresie jak i w następnym wieku zamek przebudowywano na wygodną rezydencję. W 1801 r. Chlewiska przejęła rodzina Sołtyków, ale kilkadziesiąt lat później rząd rosyjski odebrał im majątek za udział w Powstaniu Listopadowym. Pod koniec XIX wieku zamek w Chlewiskach wykupił miłośnik nowinek technicznych, hrabia Kazimierz Broel-Plater. Później, do roku 1912 majątkiem zarządzał syn Platera, hrabia Konstanty, a następnie jego potomkowie. Od roku 1999 pałac jest własnością firmy Manor House i służy jako ośrodek wypoczynkowo-szkoleniowy. 

Starannie utrzymany, zabytkowy park krajobrazowy kryje w sobie tajemnicze miejsca, wśród pomników przyrody, malowniczych stawów i wypielęgnowanych klombów znaleźć można wiele reliktów przeszłości. 

Baszta z XVIII w. 

Surowa kamienna konstrukcja stylizowana na gotycki zamek. Wykorzystywana jako punkt widokowy i ambona strzelecka ówczesnego zwierzyńca. 

Lodownia 

Zachowane do dziś relikty lodowni dworskiej znajdują się na północnym stoku wzgórza. U stop wzgórza znajduje się wejście do czterech komór lodowni na szczycie wzgórza znajduje się czworokątny szyb zasypowy. 

Piwnice 

Do chwili obecnej zachowały się trzy piwnice wkopane we wzgórze zamkowe. 

Kapliczka z 1605 r. 

Powstała jako wieżyczka obserwacyjna z okrągłymi otworami strzelniczymi. Jest to dwukondygnacyjny budynek na planie kwadratu. Obecnie zaadaptowana na na dwie kaplice: Bożej Rodzicielki i Świętego Jacka.