Muzeum Drogownictwa istnieje w Szczucinie od 1982 roku, początkowo jako Izba Pamięci. Od 1992 roku widnieje w rejestrze zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a od 2005 działa pod nazwą Wydział Historii Drogownictwa Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Placówka w Szczucinie, położona przy drodze z Tarnowa do Kielc, to jedyne muzeum i skansen techniki budowy oraz utrzymania dróg w Polsce. Funkcjonuje dzięki współpracy GDDKiA, Urzędu Gminy w Szczucinie i Fundacji Ochrony Zabytków Drogownictwa. Eksponaty zgromadzono zarówno w salach wystawowych, jak i na zewnątrz, na wolnym powietrzu.
Początkowo niewielki zbiór mieścił się w jednej sali. Stopniowo, w miarę przybywania eksponatów, ekspozycja rozrastała się. Obecnie na zewnątrz oglądać można maszyny i urządzenia, które niegdyś służyły drogowcom. Ten skansen maszyn drogowych ustawiono wzdłuż liczącej około kilometra alei, w którą wbudowano różne elementy dróg - kratki ściekowe, krawężniki i przepusty. Wzdłuż alei, oprócz ustawionych maszyn drogowych z różnych okresów oglądać można także różne nawierzchnie stosowane przy budowie dróg w przeszłości.
Skansen połączony jest z budynkiem muzeum mostem, w wewnątrz oglądać można kilka ekspozycji tematycznych - m.in. izbę regionalną, drogi, mosty, przyrządy pomiarowe, laboratorium drogowe, mundury służbowe pracowników, dokumenty, fotografie, legitymacje, świadectwa, listy gratulacyjne, nominacje, portrety osób zasłużonych dla drogownictwa i mostownictwa, medale i odznaczenia państwowe, resortowe sztandary, puchary, zabytkowe tablice i symbole.
