Torpedownia w Babich Dołach

Torpedownia w Babich Dołach (15 czerwca 2016)

Fundamenty drewnianych wież dla lekkiej armaty przeciwlotniczej Luftwaffe 37 mm w Babich Dołach. Fundament pojedynczej wieży tworzyły cztery rozmieszczone na planie kwadratu betonowe bloki, wystające 2 metry ponad poziom terenu. 

Zamek Stary Książ

Zamek Stary Książ zbudowany jest na murach dawnego zamku piastowskiego Bolka I. Położony jest na lewym wzgórzu nad przełomem Pełcznicy w południowo-wschodniej części Książańskiego Parku Krajobrazowego, położonego na pograniczu dwóch odmiennych makroregionów fizycznogeograficznych: Przedgórza Sudeckiego i Sudetów Środkowych. Pełcznica płynie głębokimi dolinami o charakterze wąwozów. Na odcinku około 2 km między Szczawienkiem a Pełcznicą tworzy skaliste jary o głębokości dochodzącej do 80 m i szerokości 20-30 m. Na długości 4 km tworzy liczne zakola o stromych zboczach z urwiskami i skalnymi żlebami. W ten krajobraz z urozmaiconą rzeźbą krętych jarów i głębokich dolin Pełcznicy, odsłoniętych wychodni skalnych wkomponowany jest zamek Stary Książ.

Pierwszy gród na wzgórzu nad Przełomem Pełcznicy powstał między IX-X wiekiem, który pod koniec XIII wieku został przebudowany na murowany zamek obronny. Stary zamek został wzniesiony przez Bolka I księcia świdnicko-jaworskiego. W 1290 roku do zamku książę Bolko I Surowy przeniósł swoją siedzibę z Lwówka Śląskiego. Swoje znaczenie warownia straciła w 1392 roku po przejściu księstwa świdnicko-jaworskiego do Korony Czeskiej. W 1428 roku zostaje zdobyty przez husytów. W następnych latach zamek był siedzibą i bazą wypadową rycerzy-rabusiów i jako ich siedziba został zniszczony w 1484 roku. Pozbawiony właściciela zamek popadł w ruinę i przestał funkcjonować w XV wieku. W roku 1794-1797 właściciel zamku Książ Jan Henryk VI von Hochberg zlecił architektowi Christianowi Tischbeinowi urządzenie otoczenia zamku nad potokiem Pełcznicy i przebudowanie istniejących resztek ruin dawnego zamku na romantyczne ruiny dla księcia Hansa Heinricha IV Hochberga. Celem budowy była inscenizacja średniowiecznego otoczenia wokół zamku Książ. Po wojnie zamek podpalony przez wojska radzieckie spłonął latem 1945 roku. Nie był on jednak w tak złym stanie jak obecnie. Do dziś zachowała się sztuczna ruina z końca XVIII w. z pozostałością głównego budynku zamku z zachowanym podziałem wewnętrznym. Brak w nim stropów, a z wieży zamkowej ocalały tylko fragmenty. Zachowały się również dwa renesansowe portale i część muru dawnego ganku prowadzącego do kaplicy, z której pozostały tylko ściany i resztki przykaplicznej wieży.

Zamek Książ

Cmentarz żydowski w Szczucinie

Cmentarz żydowski w Szczucinie został założony w pierwszej połowie XIX wieku. Do dziś na obszarze około 0,4 ha zachowało się kilkadziesiąt nagrobków, w formie macew zakończonych najczęściej półokrągło oraz stel, wykonanych z piaskowca, wapienia i marmuru. W zwieńczeniach płyt nagrobnych widoczne są typowe symbole, przedstawiające korony, lwy, świeczniki, błogosławiące dłonie. Na jednej z macew zwraca uwagę świecznik, którego ramiona wyrzeźbiono w formie gałązek, łącząc w ten sposób świece jako ornament występujący na grobach żydowskich kobiet wraz z drzewem, alegorycznym symbolem przerwanego życia. W zagłębieniach hebrajskich inskrypcji można odnaleźć ślady dawnych polichromii.