AHS Krab na platformie typu 401Z (skala H0)

AHS Krab - Polska współczesna armatohaubica samobieżna na podwoziu gąsienicowym kalibru 155 mm z lufą o długości 52 kalibrów. Stanowi polską adaptację produkowanego na licencji brytyjskiego systemu wieżowego AS90/52 Braveheart.

Wyboru systemu wieżowego dokonano w 1999 roku, a prototyp skompletowano w 2001 roku. Broń budowana była początkowo na polskim podwoziu UPG-NG produkowanym przez Zakłady Mechaniczne „Bumar-Łabędy”, z którym skompletowano osiem pojazdów serii wdrożeniowej. Po długim etapie rozwoju oraz kilkuletnim wstrzymaniu programu, pierwszych osiem dział przekazano wojsku do prób w 2012 roku. Z uwagi na problemy z podwoziem, w grudniu 2014 roku podjęto decyzję o zamianie w pojazdach seryjnych podwozia UPG-NG na południowokoreańskie K9PL produkcji Samsung Techwin, stosowane w armatohaubicy K9 Thunder, którego produkcję podjęto następnie w Polsce na licencji. Od 2017 roku sukcesywnie działa te wchodzą na uzbrojenie dywizjonów artylerii dywizyjnej Wojsk Lądowych. W 2022 roku partia Krabów została przekazana Ukrainie, gdzie zadebiutowały bojowo. 

Traxx DC3 "LOTOS" (skala H0)

Lokomotywa TRAXX DC3 jest lokomotywą, która może osiągnąć prędkość do 160 km/h, a jej maksymalna siła pociągowa 320 kN pozwala na zwiększenie maksymalnego obciążenie pociągu względem starszych modeli. Ulepszenie systemu napędowego ważącego 86 ton pojazdu wpływa na niższe zużycie energii. Obecnie po światowych torach jeździ już ponad dwa tysiące lokomotyw TRAXX różnego typu. Pojazdy te mają zezwolenie na jazdę w 20 krajach.

LOTOS Kolej to drugi największy przewoźnik kolejowy w Polsce pod względem pracy przewozowej i lider na rynku pod względem przewozów towarów niebezpiecznych. Aktualnie mająca siedzibę w Gdańsku spółka eksploatuje ponad 120 lokomotyw i ponad 4 000 wagonów, świadcząc usługi dla spółek Grupy Kapitałowej LOTOS i dla klientów zewnętrznych. Spółka oferuje również usługi obsługi bocznicy kolejowej, wynajmu i serwisu technicznego taboru kolejowego oraz czyszczenia cystern kolejowych.

Wagon pasażerski ABhrx oraz Bhixt (skala H0)

Po 1945 roku w majątku PKP. Wysoka jakość wykonania oraz solidność konstrukcji sprawiły, iż wagony te często przeżywały w długości eksploatacji młodsze rodzime konstrukcje powojenne.

Wagon bagażowy Pmx (skala H0)

Wagony bagażowe włączane są do pociągów pasażerskich, których konstrukcja umożliwia przewożenie w nich większych ładunków. Wagony bagażowe posiadają na ścianach bocznych dodatkowe szerokie drzwi i najczęściej dużych rozmiarów przedział służący do przewozu ładunków, a także pomieszczenie dla obsługi. 

Starsze wersje wagonów wyposażone były w charakterystyczne nadbudówki wyniesione ponad linię dachu. Rozwiązanie to służyło kierownikowi pociągu do obserwacji szlaku. 

Wagon pocztowy Pmx (skala H0)

Wagon przeznaczony do przewozu przesyłek pocztowych, przewidziany do włączenia do składu stałego lub zmiennego, przeznaczonego do przewozu pasażerów. Pierwsze wagony pocztowe wprowadzono do użytku w 1838 r. Niedługo potem wprowadzono sortowanie listów w wagonach, czyniąc z nich ruchome urzędy pocztowe.

Przemiany w sposobach przesyłania poczty i budowa wielkich urzędów pocztowych i sortowni listów, spowodowały zanik działalności ruchomych urzędów pocztowych. Ostatnie wagony pocztowe służyły jedynie jako środek transportu przesyłek.

W Polsce wagony pocztowe należały do Poczty Polskiej. Dawniej wagony pocztowe kursowały w wielu pociągach, obecnie z powodów finansowych nie kursuje żaden.

Platforma Res (Skala H0)

Czteroosiowy wagon platforma przeznaczony do przewozu ładunków skupionych, pojazdów i dłużycy. Wyposażona w odchylne burty boczne i czołowe oraz kłonice. Razem 16 kłonic, na każdej stronie 8. Podłoga wagonu jest z drewna sosnowego. Wagon jest wyposażony w hamulec zespolony i ręczny. Wagon produkowany w latach 1983-1989 przez fabrykę w Świdnicy.

ET21-157 (Skala H0)

Lokomotywa ET21 była pierwszą przeznaczoną dla PKP elektryczną lokomotywą towarową produkowaną w Polsce. Przez miłośników kolei i kolejarzy nazywana „kantem”, „telewizorem” lub „sputnikiem”.

W oparciu o dokumentację części elektrycznej radzieckiej lokomotywy WŁ22M Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego w Poznaniu w 1955 r. opracowało projekt pierwszego polskiego elektrowozu przeznaczonego do ruchu towarowego, któremu nadano przemysłowe oznaczenie typu 3E. Produkcję zrealizowano w latach 1957-71 we wrocławskim „Pafawagu”, budując łącznie 726 egzemplarzy, z których 658 przeznaczono dla PKP, a 68 zakupiło Przedsiębiorstwo Materiałów Podsadzkowych Przemysłu Węglowego w Katowicach. Pojazdy dysponowały mocą ciągła 1860 kW. Od 1960 r. budowano wersję zmodernizowaną jako typ 3E/1, wprowadzając zmiany w konstrukcji wózków, hamulca, układu chłodzenia silników trakcyjnych o obniżonej masie o około 6 ton. Pierwsze elektrowozy dla PKP otrzymały miano serii E06, od 1960 r. zmienione na ET21.

Pomimo charakterystyki trakcyjnej właściwej dla lokomotywy towarowej oraz przestarzałego widłowego prowadzenia zestawów kołowych i „tramwajowego” zawieszenia silników trakcyjnych, lokomotywy ET21 były wykorzystywane zarówno w ruchu towarowym, jak i pasażerskim (przejściowo nawet ekspresowym). Lokomotywy ET21 mogą prowadzić pociągi towarowe o masie 2300 ton z prędkością 70 km/h, a pociągi pasażerskie o masie 700 ton z prędkością do 100 km/h. Produkcję lokomotyw zakończono w 1971 roku. Wycofywanie serii rozpoczęto na przełomie lat 80. i 90., a pozostałych kilkanaście egzemplarzy do 2016 wykorzystywano w ruchu towarowym na liniach w południowej części kraju. Lokomotywy te bardzo dobrze spisywały się na liniach górskich. Były cenione przez maszynistów za solidną, prostą i niezawodną konstrukcję.  Lokomotywy ET21 można jeszcze spotkać w barwach przewoźników prywatnych CTL Logistic i DB Schenker Rail Polska.

Ty2 - 911 (Skala H0)

Parowóz towarowy konstrukcji niemieckiej (seria 52), budowany masowo w wielu fabrykach europejskich (w Niemczech i krajach okupowanych, m.in. w Polsce) w latach 1942-1945, znany także jako niemiecka lokomotywa wojenna Kriegslokomotive.

Zadaniem tej uproszczonej, taniej w produkcji i niezawodnej lokomotywy miało być obsługiwanie szlaków kolejowych na terenach zdobytych przez Trzecią Rzeszę na wschodzie. Dlatego też parowozy tej serii posiadały znakomitą izolację termiczną i nacisk osi nie przekraczający 15 t, dzięki czemu mogły poruszać się po liniach o kiepskiej lub prowizorycznie naprawionej nawierzchni. Po klęsce III Rzeszy 1206 parowozów tej serii rozpoczęło pracę na PKP. Od 1945 roku do końca eksploatacji trakcji parowej była to najliczniejsza seria parowozów w Polsce. W Polsce zachowano 53 parowozy serii Ty2. Czynny parowóz Ty2-911 znajduje się w skansenie w Chabówce.