Jak co roku 15 sierpnia, w Święto Wojska Polskiego towarzyszy prezentacja sprzętu wojskowego. Prezentowany był czołg produkcji koreańskiej K2 Panther, kołowy transporter opancerzony Rosomak, wyrzutnia rakietowa Langusta, samobieżny moździerz Rak, przeciwlotniczy zestaw rakietowy Poprad, pojazd specjalny Straży Pożarnej, startowe stanowisko dowodzenia, pojazd specjalistyczny do rozruchu samolotów i wiele innych.
Polski czołg lekki skonstruowany przed II wojną światową. Obok tankietek TK-3 i TKS był podstawową bronią polskich sił pancernych podczas wojny obronnej 1939. Konstrukcja czołgu 7TP była polskim rozwinięciem brytyjskiego czołgu Vickers E, którego licencję zakupiła Polska w dwudziestoleciu międzywojennym. Czołg został zatwierdzony do produkcji wiosną 1935 roku. W porównaniu z czołgiem Vickers, 7TP miał mocniejszy silnik wysokoprężny i był pierwszym w Europie oraz jednym z pierwszych na świecie czołgów wyposażonych w tego rodzaju silnik.
Takie rozwiązanie było znacznie bezpieczniejsze, niż stosowane powszechnie w tamtym okresie silniki benzynowe, ze względu na mniejszą łatwopalność oleju napędowego. Zmiany układu napędowego pociągnęły za sobą zmianę sylwetki czołgu, wóz otrzymał też nieco grubszy pancerz. Pierwsze 25 czołgów wyprodukowano w przejściowym wariancie dwuwieżowym. Ostateczny wariant jednowieżowy miał w wieży opracowaną przez firmę Bofors armatę przeciwpancerną 37 mm Bofors.
Brak jest pewnych danych dotyczących liczby wyprodukowanych czołgów. Podaje się często liczbę między 132-134 sztuk jako stan czołgów 7TP przed wojną.
Po kampanii wrześniowej 1939 armia niemiecka zdobyła pewną liczbę tych maszyn. Przyjęto je do uzbrojenia Wehrmachtu jako Pzkpfw 731 (p) 7TP, aczkolwiek brak jest świadectw o ich użyciu bojowym – używane były przede wszystkim do służby okupacyjnej.
Cromwell był jednym z najbardziej udanych brytyjskich czołgów pościgowych, posiadający jako pierwszy „uniwersalną” armatę przeciwpancerną przystosowaną także do strzelania amunicją burzącą i odłamkową. W czasie II wojny światowej stał się legendą brytyjskich wojsk pancernych, ale i nie tylko. Zapisał świetną kartę historii polskiej broni pancernej, albowiem czołgi Cromwell były na wyposażeniu 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
1. Dywizja Pancerna przeszła szlak bojowy przez Francję, Belgię, Holandię i Niemcy. W 1944 r. brała udział w inwazji sił alianckich w Normandii. Odegrała znaczącą rolę w bitwie pod Falaise, zamykając okrążenie wokół niemieckich 7. Armii i 5. Armii Pancernej w tzw. „kotle”. Uczestniczyła także w wyzwalaniu Bredy oraz w zdobyciu niemieckiego Wilhelmshaven. „Bijcie się twardo, ale po rycersku” – mówił do swych żołnierzy gen. Maczek po wkroczeniu do Niemiec wiosną 1945 r.
Cromwell był ulubionym czołgiem generała Maczka, który w latach 1944-45 używał go jako mobilnego centrum dowodzenia dywizji, pieszczotliwie nazwaną "Hela".
