Założony w 1867 r. nazywany był "Nowym Ogrodem", następnie Ogrodem Saskim. Pierwotnie miał to być symetryczny ogród angielski. Na jego potrzeby zajęto teren siedmiu hektarów. wzbogacono go o sztucznie usypane wzgórze, na którym stanęły romantyczne ruiny wieży zamkowej. Cały park ogrodzono ozdobnymi kutymi i żeliwnymi przęsłami.
W połowie września 1939 Niemcy utworzyli tu obóz przejściowy dla polskich jeńców wojennych „Gefangenenlager Radom”. Po jego likwidacji, park znajdujący się w dzielnicy niemieckiej, był miejscem rekreacyjnym dla Niemców. Obowiązywał zakaz wstępu Polakom. W dniu 16 stycznia 1945 r. na terenie parku od strony ul. Żeromskiego pochowano 34 żołnierzy radzieckich poległych w walkach o Radom. Ustawiono również pomnik upamiętniający ostatnie wydarzenia II wojny światowej w Radomiu. W 1989 roku nastąpiła ekshumacja szczątków żołnierzy oraz przeniesienie pomnika na teren cmentarza prawosławnego przy ul. Warszawskiej.
W latach 60-tych XX w. rozebrano ogrodzenie i zburzono wieżę. W części południowej parku w latach 20-tych XX w. wzniesiono żelbetonową altanę. Uważa się ją za pierwszą budowlę o tej konstrukcji w Radomiu. Przy głównej alei ks. biskupa Jana Chrapka znajduje się popiersie Fryderyka Chopina, dłuta Władysława Jani, a po przeciwnej stronie alei w latach 50-tych XX w. wybudowano muszlę koncertową, która spłonęła 30 lat później. Przy wejściu od strony ul. H. Sienkiewicza znajduje się płyta upamiętniająca Insurekcję Kościuszkowską. W 1916 r. park otrzymał imię Tadeusza Kościuszki. Drzewostan parkowy stanowią głównie lipy, kasztanowce, sosna wejmutka, dąb czerwony.
W 2010 roku przeprowadzono rewitalizację parku. Polegała ona głównie na wycince pielęgnacyjnej, odnowieniu trawników, zasadzeniu nowych drzew i krzewów oraz wymianie nawierzchni alejek. Powstało również nowe oświetlenie, plac zabaw, ruina wieży i górka saneczkowa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz