Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Radomiu
Świątynię zaprojektował architekt Stefan Szyller z Warszawy. Jest to świątynia murowana, wzniesiona z kamienia i cegły, reprezentuje styl neorenesansowy, posiada trzy nawy z transeptem. Nawy boczne są niższe, wyodrębnione przez potężne kolumny i filary. Fasada główna jest rozbudowana architektonicznie: posiada kolumny, portale, arkady na flankach z wieżyczkami. Wieża, posiadająca trzy kondygnacje, jest usytuowana centralnie, w przyziemiu mieści się kruchta, nad którą znajduje się chór muzyczny. Budowę rozpoczęto w 1931 roku przez księży: ks. Jana Węglickiego i Ks. Stanisława Głąbińskiego. Do 1939 roku budowla nie została ukończona. W czasie II wojny światowej, w wyniku ostrzału sowieckiego od strony Skaryszewa, budowana świątynia została częściowo uszkodzona. Po wojnie budowę kościoła prowadzili: ks. Jan Wiącek (do 1949 roku) ks. Adam Łukasiewicz (1949-1953, ks. Stanisław Flont (1953-1954). Ostatecznie budowa została zakończona i zostało skompletowane wyposażenie świątyni w czasie urzędowania księdza Stefana Popisa (1954-1966). Budowla została poświęcona w dniu 10 grudnia 1950 roku przez biskupa Jana Kantego Lorka. W dniu 25 listopada 1966 roku biskup Piotr Gołębiowski konsekrował budowlę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz