14 czerwca 2017

Pałac Jedlinka

Pałac wg projektu Carla Gottharda Langhansa z 1785 roku. 

W źródłach historycznych pierwsze wzmianki o Tannhausen (Jedlince) dotyczą XIII wieku, kiedy to osada miała wchodzić w skład posiadłości Bolka I, księcia jaworsko - świdnickiego, syna Bolesława Rogatki. W miejscu obecnego pałacu usytuowany był zamek, powstały podobnie jak zamek w Grodnie i Rogowcu dla ochrony terenów przygranicznych. Na początku XVII w. w jego miejscu zbudowano dwór. 

Pierwszym niezależnym właścicielem majątku Tannhausen został Heinrich von Kuhl. W latach 20. i 30. XVIII w. Tannhausen w rękach austriackiego generała Hansa Christopha barona von Seher - Thoss (1721- 1743) rozkwita. Jego żona, hrabina Charlotta Maximilliana z rodu von Pückler przyczynia się w tym czasie do powstania uzdrowiska Jedlina-Zdrój (Bad Charlottenbrunn). W okresie wojen śląskich toczonych w XVIII w. pałac wykorzystywany był na kwaterę wojsk obu stron. Po śmierci barona pałac wraz z uzdrowiskiem przechodzi na wiele lat w ręce rodziny von Pückler. 

W roku 1861 pałac zostaje nabyty przez Carla Kristera, który nakazuje przebudowę barokowej posiadłości, w czasie której pałac zostaje rozebrany prawie do fundamentów. W jej wyniku powstaje klasycystyczny pałac urządzony z wielkim przepychem. Zostaje on wzbogacony o klasycyzującą elewację i doryckie portyki. Do roku 1862 do głównego budynku pałacowego dobudowano 2 skrzydła. W jednym z nich znajduje się browar, szynk i lokal taneczny, w drugim zaś część mieszkalna i reprezentacyjna. 

W 1889 roku majątek nabywa Gustaw Böhm (1864-1933), rotmistrz w kawalerii pruskiej i jeszcze w tym samym roku rozpoczyna przebudowę wnętrz pałacu. Na pierwszym piętrze oddzielone zostają drewnianym neogotyckim przepierzeniem schody i sień, zmianie ulega sień, zaś w skrzydle północnym pojawiają się nowe urządzenia sanitarne oraz oświetlenie elektryczne. 

Rok 1938, kiedy to pałac trafia w ręce Nationalsozialistische Volkswohlfahrt (NSV), czyli Narodowo-Socjalistycznej Ludowej Opiece Społecznej, otwiera nowy, mroczny etap w historii pałacu. Następnie do pałacu wprowadza się Śląska Wspólnota Przemysłowa nadzorująca budowę projektu RIESE (Olbrzym) w Górach Sowich, ta z kolei w kwietniu 1944 roku zostaje zastąpiona przez organizację TODT. W Tannhausen zlokalizowano filię obozu Gross Rossen, a na terenie dóbr pałacowych i folwarku istniał obóz jeniecki. W czasie wojny obiekt pałacowy był utajniony i nosił kryptonim "WILLA ERIKA".

W latach powojennych pałac i inne zabudowania mocno ucierpiały. W pałacu funkcjonowało Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, a następnie w latach 1948-1954 w Pałacu utworzono Dom Dziecka. Od 1967 roku pałac i oficyny użytkowane były przez Głuszyckie Zakłady Włókiennicze Przemysłu Terenowego "Piast" w Głuszycy, w latach 1976 - 1992 Zespół Pałacowy znajdował się w rękach rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej im. XXX-lecia Dolnego Śląska, a następnie całość majątku przejęła gmina. Obecnie pałac znajduje się w rękach prywatnych.






2 komentarze:

Ania pisze...

Prześmieszne te lwy - takie mają kocie mordki urocze.

makroman pisze...

Ciekawe miejsce, z ducha tak niemieckie, że aż strach ;)