Pałac w Nieborowie
Należy do najokazalszych rezydencji magnackich w Polsce. Już w średniowieczu istniał tu dwór drewniany, zastąpiony w XVI stuleciu okazalszym – gotycko-
renesansowym. W latach 1690-1696 wzniesiona została obecna rezydencja. Pałac i ogród zaprojektował najlepszy architekt tej doby - Tylman z Gameren.
Rezydencja przechodziła różne koleje losu, zmieniali się jej właściciele. Okres świetności przypadł na II poł. XVIII w., gdy z przepychem urządzone
zostały pałacowe wnętrza.
W pałacu znajduje się obecnie muzeum wnętrz rezydencji pałacowej z XVII-XIX w., oparte na ocalałym wyposażeniu pałacu i jego kolekcjach. Pałac i ogród
regularny (francuski) w Nieborowie, po renowacji i uporządkowaniu został udostępniony zwiedzającym jako stylowe pałacowo-ogrodowe założenie
rezydencjonalne.
W pałacu znajdują się ciekawe zbiory majoliki nieborowskiej, biblioteka z około 12. tysiącami tomów starodruków, obrazy w tym między innymi
cykl portretów królów polskich autorstwa Bacciarellego. Do najbardziej znanych elementów wyposażenia należą kopie znanych rzeźb. Głowa Niobe, Biust
Rzymianki, rzeźba św. Cecylii. W bibliotece stoją dwa globusy z XVII wieku wykonane przez włoskiego geografa, kartografa i encyklopedystę Vincenzo Marię
Coronelliego, odkupione w roku 1805 od Ludwika de Bourbon, późniejszego króla Francji Ludwika XVIII. W salach i gabinetach meble z przełomu XVIII i XIX
stulecia. Ozdobne piece kaflowe i ceramika artystyczna pochodzą z manufaktury majoliki założonej w 1881 roku przez Michała Piotra Radziwiłła, wojewodę
wileńskiego, kolejnego właściciela majątku w Nieborowie.
Obok rezydencji zachowały się zabytkowe budynki gospodarcze z końca XVIII wieku - dwie oranżerie, dawny browar i klasycystyczne domy oficjalistów,
pawilon myśliwski, wozownia i stajnia. Pałac otacza imponujący park krajobrazowy XVII-XVIII w. utrzymany w stylu francuskim. Pierwotnie zaprojektowany
przez Tylmana z Gameren, został na zlecenie wojewody przebudowany według koncepcji wybitnego architekta epoki saskiej Szymona Bogumiła Zuga.
Charakterystyczna jest szeroka aleja lipowa z trawnikiem dywanowym, wytyczona na osi założenia pałacowego.
Ostatnim właścicielem nieborowskich dóbr był kuzyn wojewody, książę Janusz Radziwiłł, znany działacz polityczny w okresie międzywojennym, który za
udział w ruchu oporu był więziony w okresie okupacji przez Niemców, a potem aresztowany i wywieziony do Związku Radzieckiego przez NKWD. W tym czasie
majątkiem nieborowskim zarządzał jego syn Edmund. Dobra nieborowskie pozostały w rękach rodu Radziwiłłów do lutego 1945 roku. Następnie zespół
pałacowo-parkowy w Nieborowie został przekształcony w oddział Muzeum Narodowego w Warszawie.
Manufaktura Majoliki
Muzeum
Ogród
Park
Oranżerie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz