Rezerwat Przyrody Ślichowice im. Jana Czarnockiego

Rezerwat Przyrody Ślichowice znajduje się na terenie Kielc i jest rezerwatem przyrody nieożywionej, utworzony w 1952 r. Najmniejszy rezerwat przyrody na terenie miasta. W chwili utworzenia rezerwat znajdował się daleko poza granicami miasta, obecnie leży w dużej dzielnicy mieszkaniowej. Teren rezerwatu to dawny kamieniołom, położony w zachodniej części miasta na obszarze Góry Ślichowica (303 m n.p.m.) w rejonie Czarnowskich Górek.

Kamieniołom eksploatowany był w okresie międzywojennym dla potrzeb kolejnictwa i drogownictwa. Eksploatację wapieni prowadzono do 1970 r. W rezerwacie ochroną objęto „podręcznikowe” formy plastycznego fałdowania warstw skalnych. Pod wpływem czerpiących energię z wnętrza ziemi sił tektonicznych, pierwotnie poziome warstwy skalne zmieniły swe położenie. Ewenementem jest bardzo rzadko spotykany fałd leżący (obalony) ‒ jedyne takie okazałe i tak dobrze widoczne odsłonięcie tego typu w Polsce. 

Znajduje się ono w zachodniej ścianie chronionej grzędy skalnej o szerokości 15-25 m., długości 130 m. i wysokości do 30 m. Na lewo od fałdu leżącego warstwy skał stoją prawie pionowo, w dolnej części podginają się pod niego, a w górnej okrywają go. Obserwując fałd możemy przekonać się, że w twardych i kruchych skałach możliwe są odkształcenia plastyczne, także bez przerwania ich warstw. 

Odsłonięcie to ma wybitne walory dydaktyczne, stąd jego fotografie i opisy spotykamy w wielu podręcznikach szkolnych i akademickich. Pierwszym geologiem który przedstawił wartości naukowe tego miejsca był Jan Czarnocki – geolog i badacz Gór Świętokrzyskich podjął działania mające na celu ochronę tego fragmentu kamieniołomu. W 1949 r. uznano go za pomnik przyrody, w 1952 r. ustanowiono rezerwat im. Jana Czarnockiego.