Zarys XIV wiecznych murów miejskich oraz dwóch wież w Radomiu
Odtworzenie muru miejskiego wraz z otoczeniem przy Skwerze Unii Radomsko-Wileńskiej było kolejnym elementem rewitalizacji Miasta Kazimierzowskiego w Radomiu. Inwestycja została poprzedzona badaniami archeologicznymi, dzięki którym odkryto, jak przebiegały w średniowieczu mury zamku, będące jednocześnie murami miasta. Archeologom udało się odnaleźć tzw. Wieżę Białą. Nazwa "Biała" wzięła się stąd, że jako jedyna w fortyfikacji w pewnym momencie została otynkowana. Z opisów źródłowych z roku 1554 wiadomo, że miała dwa piętra i sklepioną piwnicę. Na pierwszej kondygnacji znajdowała się izba z piecem polewanym, na drugiej zaś komnata z kominkiem. Oba pomieszczenia miały po trzy okna z "błonami szklanymi". Wyżej znajdowała się spiżarnia. Była wykorzystywana, jako mieszkanie, spiżarnia, ale także jako więzienie dla szlachty. Podczas wykopalisk znaleziono również wiele fragmentów naczyń ceramicznych, dwa całe garnki z XVI – XVII wieku. Wykopano fragmenty szklanych kielichów, butelek, gąsiorów oraz renesansowe fragmenty kafli piecowych. Natrafiono również na kamienne elementy architektoniczne, węgary oraz obramowania okienne. Takie same jak w trakcie badań pozostałości radomskiego zamku. Fundamenty murów oraz wież zostały zabezpieczone i przysypane ziemią. Na powierzchni ziemi zrekonstruowano przebieg murów oraz lokalizację wież.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz