Pionowa wąska smuga światła, która rozciąga się w górę lub w dół od słońca lub innego jasnego źródła światła położonego nisko na horyzoncie. Smugi te mogą mieć wysokość od 5° do 10°, czasem są nawet wyższe. Wbrew naszej percepcji, snopy świetle nie są tak naprawdę pionowymi promieniami, to miliony kryształków lodu, które w określony sposób odbijają promienie (np. słoneczne).
Płytki lodu tworzące słupy słoneczne różnią się kształtem i wielkością – od idealnych drobnych kryształów po duże nieregularne bryłki podobne do płatków śniegu. Często słupy słoneczne są jedynymi poświatami widocznymi na niebie – dzieje się tak z powodu niedoskonałości kryształków lodu – ich przerośnięte ścianki boczne lub wewnętrzne skazy blokują odbijanie promieni i powstawanie innych łuków na niebie. Rozróżniamy typy słupów słonecznych w zależności od okoliczności ich powstawania i kierunku padania.
Górne słupy słoneczne powstają przez promienie odbite w dół od dolnych ścianek nachylonych kryształów (spodnich płytek). W prawidłowo uformowanych kryształkach płytkowych duża liczba promieni wchodzi przez ściankę boczną, ulega pełnemu odbiciu nieparzystą ilość razy od górnej i dolnej ścianki bazowej i opuszcza kryształ przeciwległą ścianką. Refrakcja na obu ściankach jest jednakowa, dlatego słup nie jest zabarwiony. Zazwyczaj jednak słupy słoneczne przejmują kolory słońca oraz chmur, mogą mieć żółte zabarwienie lub być czerwone albo purpurowe.
1 komentarz:
Widowiskowe.
Prześlij komentarz