"Fotografując, staraj się pokazać to, czego bez ciebie nikt by nie zobaczył" - Robert Bresson
7 sierpnia 2016
Schron kolejowy w Strzyżowie
Schron kolejowy w Strzyżowie podobnie jak inne schrony kolejowe tego typu w Jeleniu, Konewce i Stępinie składał się z zespołu różnych schronów. Głównym elementem jest tunel-schron na pociąg sztabowy Hitlera oraz budynki-schrony zaplecza technicznego. W odróżnieniu od wyżej wymienionych schronów ten wykonano jako tunel wydrążony pod górą Żarnowską Góra.
Tunel wydrążyła wiedeńska firma "Universale" jeszcze przed I Wojną Światową, natomiast w czasie II Wojny Światowej niemiecka organizacja "Organisation Todt" wykonała nowy projekt tunelu jako schron kolejowy i przystąpiła do prac. Prace budowlane trwały od wiosny 1940 do lata 1941r. która dla zamaskowania prawdziwego przeznaczenia obiektu prowadziła prace pod szyldem firmy chemicznej "Askania-Werke". Prawdopodobnie w czasie tych prac wykonano podziemne przejście łączące tunel ze schronem technicznym, powiększono średnicę tunelu który został wykończony obudową betonową, zamontowano pancerne drzwi z obu stron tunelu oraz wybudowano schron techniczny.
Tunel ma 465m długości i 8m szerokości, ściany zostały wykonane z żelbetonu a sklepienie z cegły, posiada dwa wjazdy, jeden z bocznicy kolejowej dworca w Strzyżowie a drugi od brzegu Wisłoka. Tunel zamykany jest z obydwu stron potężnymi dwuskrzydłowymi pancernymi drzwiami które chronione są wartowniami. Schron techniczny składał się z dwóch połączonych ze sobą mniejszych schronów wykonanych z żelbetonu zapewniających zasilanie, ogrzewanie i wentylację schronu kolejowego. W czasie spotkania Hitlera z Mussolinim 27-28.08.1941r. w Stępinie w tunelu strzyżowskim stacjonował pociąg sztabowy Hitlera "Amerika". Po raz drugi pociąg Hitlera zawitał tu w październiku 1943r. Na początku 1944r. w tunelu ulokowano montownię silników lotniczych firmy "Flugmotorenwerke" przeniesioną z Rzeszowa. Po zbliżeniu się frontu wschodniego montownię ewakuowano a tunel pozostawiono słabo strzeżony i pod koniec lipca 1944r. został zdobyty przez partyzantów AK co uniemożliwiło wysadzenie go przez wycofujące się wojska niemieckie.
Jak zawsze robi wrażenie.
OdpowiedzUsuńdo tekstu ni dodać, nic ująć.
Byłam, widziałam...polecam również ten w miejscowości Stępina-Cieszyna koło Frysztaka :)
OdpowiedzUsuń